www.kanonier.fora.pl

kresowianin · Gość

Ks. Stefan Wrzołek - proboszcz Tartakowa i Tomaszowa Lub.

Stanisław Tompolski

100-lecie budowy kościoła parafialnego w Bobach

Parafia Boby należy do jednej z najstarszych parafii w archidiecezji lubelskiej. Nie jest jednak znana dokładna data erygowania parafii. Prawdopodobnie powstała kilkadziesiąt lat po wybudowaniu pierwszego kościoła w Bobach w latach dziewięćdziesiątych XIV wieku. Pierwszy kościół na początku wchodził w skład parafii w Opolu Lubelskim, potem na tym terenie została utworzona parafia.

Za fundatorów kościoła a potem parafii uznaje się właścicieli dóbr Boby Wojciecha i Świętosława Bobowskich. Wynika to z panujących wtedy stosunków społecznych, przede wszystkim z dążenia właścicieli ziemskich do budowy kościołów i tworzenia parafii, co podnosiło rangę właścicieli, sprzyjało procesom osadnictwa, a zapewne wynikało także z obowiązku zawartego w akcie nadania tych ziem.

Na początku w skład parafii wchodziły dobra Boby (dzisiejsze Boby Wieś i Kozarów), w XV wieku doszła Wola Bobowska (Boby Mniejsze), obecnie Moniaki, Wierzbica i Chruślina. Parafia do XIX wieku należała do mało zamożnych (co wynikało z jej usytuowania na niewielkich dobrach ziemskich); miała mało bogatych opiekunów i niewielką liczbę wiernych (w 1827 r. liczyła 853 mieszkańców).

Dopiero uwłaszczenie chłopów w 1864 roku i parcelacja większości majątków ziemskich dały początek powstaniu większości wsi na terenie parafii w obszarach zbliżonych do dzisiejszych. Wiązało się to również ze znacznym wzrostem osadnictwa, liczby parafian a także wzrostem znaczenia parafii Boby i jej zamożności.

Obecnie w skład parafii Boby wchodzą: Białowoda, Wandalin – gmina Opole Lubelskie; Boby Kol., Boby Księże, Boby Wieś, Kozarów, Majdan Bobowski, Majdan Moniacki, Mikołajówka, Moniaki, Natalin, Okręglica, Wierzbica – gmina Urzędów oraz Owczarnia, Chruślanki Józefowskie i Chruślina – gmina Józefów nad Wisłą. Parafia liczy 3996 wiernych.
Przez okres ponad sześciu wieków istnienia parafii Boby ufundowano cztery kościoły i dwie kaplice. Pierwszy kościół został wybudowany przez właścicieli Bobów Wojciecha i Świętosława Bobowskich prawdopodobnie przed 1400 r. Istniał do początku XVIII wieku, został zniszczony przez pożar. Otaczał go cmentarz grzebalny znajdujący się w terenie podmokłym. W kilkadziesiąt lat po spaleniu się pierwszego kościoła, przeniesiono cmentarz grzebalny z bagien na piaszczysty teren na południu Bobów, gdzie już wcześniej w czasie epidemii grzebano zmarłych.

Barbara · Gość

Parafia Rzymsko Katolicka św. Tomasza i św. Stanislawa w Piotrawinie

Proboszcz:
ks. Stefan Wrzołek (1944-1958),

Według tradycji już w XI w. istniała w Piotrawinie świątynia. W XII w. książę sandomierski Henryk poczynił tu pewne nadania klasztorowi sieciechowskiemu benedyktynów. Władysław Łokietek przekazał wioskę biskupstwu krakowskiemu. W 1865 r. majątek przeszedł na własność rządu (ok. 1870 r. został sprzedany Cywińskiemu).

Biskupi krakowscy dysponowali w Piotrawinie swoim folwarkiem. Proboszcz posiadał własny folwark i 5 łanów pola (oprócz dziesięciny i innych dochodów). Obecnie w posiadaniu parafii znajduje się około 3 ha ziemi. Już na początku XVII w. obok proboszcza w parafii posługiwało dwóch wikariuszy. Ponadto przy parafii istniała szkoła prowadzona przez rektora i szpital dla ubogich, a także biblioteka parafialna. Obecnie używany cmentarz grzebalny istnieje od końca XVIII w. ostatniej miejscowości istniał w okresie przedrozbiorowym kościół filialny Piotrawina.

W czasach przynależności do diecezji krakowskiej Piotrawin leżał w archidiakonacie zawichojskim, a później w lubelskim. Przez krótki okres na początku XX w. była tutaj siedziba dziekana nowo powstałego dekanatu opolskiego (lata 1918-1919). Od stuleci rozwija się tu kult św. Stanisława Szczepanowskiego B.M. Świadczą o tym m. in. obrazy wotywne z początku XVII w., zgromadzone w miejscowym muzeum.

W XV w. ciągnęły tutaj tłumy pielgrzymów, dlatego też bp Zbigniew Oleśnicki postarał się o nowy kościół, który powstał w 1441 r. Na skutek swego położenia nad Wisłą, parafia bardzo ucierpiała w czasie II wojny światowej, gdyż tędy przebiegała linia frontu od lipca 1944 r. do stycznia 1945 r.

Proboszcz tomaszowski parafii Zwiastowania NMP:.

ks. Stefan Wrzołek – (18.02.1962- +20.06.1987) mgr teologii, prałat, budowniczy kościołów filialnych.

Parafię Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Tomaszowie Lubelskim erygowano 6 maja 1674 r. Należała ona wówczas do diecezji chełmskiej, dekanatu potylickiego. Kościół farny Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie fundował ordynat Tomasz Zamoyski (1627-29), który także uposażył nowo erygowaną parafię. W chwili erekcji parafii istniał w Tomaszowie kościół filialny Św. Krzyża, należący do parafii w Chodywańcach. Kościółek pochodził z lat 1610-14, był zlokalizowany na Przedmieściu Lwowskim. Wspominała go jeszcze wizytacja biskupia z 1774 r.

Z powodu złego stanu pierwszej świątyni farnej, w 1727 r. wystawiono nową – ufundowaną przez ordynata Michała Zdzisłąwa Zamoyskiego. Przetrwała ona do naszych czasów i znana jest jako modrzewiowy kościół – sanktuarium.

Wybudowany w 1727 r. kościół modrzewiowy jest jednym z najbardziej znanych drewnianych kościołów barokowych w Polsce i jedynym na Zamojszczyźnie kościołem dwuwiekowym, przykładem pełnego zastosowania form barokowych w drewnie. Rozwiązania konstrukcyjne wnętrza dowodzą, że projektował go wytrawny architekt, związany z rodziną Zamoyskich.

Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie pełnił funkcje parafialne z wyjątkiem lat 1955-87, kiedy siedzibą parafii była tomaszowska świątynia Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Nowy podział administracyjny (25 października 1987 r.) ustanowił w Tomaszowie trzy parafie: Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie, Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Józefa.

Parafia Zwiastowania NMPul. Królewska 122-600 Tomaszów Lubelski tel. i fax. 0-84/664-21-77 [link widoczny dla zalogowanych] e-mail:Ks. Proboszcz: [link widoczny dla zalogowanych]

admin

W 2002 roku ukazała się książka Bolesława Cisło pt. „Tomaszowianie XX wieku. Wpisani w historię miasta i powiatu”. Publikację wydano na zlecenie Zespołu Szkół Ekonomicznych im. gen. Wł. Sikorskiego przy finansowym wsparciu Starostwa Powiatowego i Tomaszowskiego Towarzystwa Regionalnego im. dra Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim. (...)

Rozdział drugi prezentuje w kolejności alfabetycznej biogramy osób zasłużonych zdaniem autora dla miasta i regionu. Dużo miejsca autor przeznaczył na biogram ks. Stefana Wrzołka.

Ks. Prałat Stefan Wrzołek
Po śmierci w 1962 r. wieloletniego proboszcza i dziekana tomaszowskiegio ks. Stanisława Krynickiego przybył do Tomaszowa ks. Stefan Wrzołek, aby kierować tutejszym dekanatem aż do 1987 roku. I dodajmy od razu, był to wielce udany okres dla samego dziekana, miasta i gminy Tomaszów, na terenie których z myślą o wiernych wzniesiono szereg obiektów sakralnych.

Ks. Stefan Wrzołek urodził się 20.VII.1905 r. w Idalinie pow. Puławy, z rodziców: Wiktora i Marii z domu Gawlik. Szkolę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości, zaś Gimnazjum Państwowe w Puławach, po czym wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie.

Święcenia kapłańskie otrzymał 21.VI.1931 r. Na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie zdobył tytuł magistra.

Pracował jako:
- prefekt młodzieży w Trembowli,
- administrator parafii w Podhajczykach
- proboszcz parafii w Tartakowie k. Sokala.

Po wojnie osiedlił się w diecezji lubelskiej i pracował jako proboszcz w parafiach:

- Piotrawin (1944-1958),
- Mełgiew 1958-1962)
- Tomaszów (1962-1987).

Od samego początku aż do śmierci sprawował urząd tomaszowskiego dziekana. Ks. bp Bolesław Pylak w 1978 r. obdarzył go godnością kanonika gremialnego Kapituły Kolegiaty Zamojskiej.

W 1977 r. na piśmie złożył rezygnację z obowiązków proboszcza i dziekana, lecz biskup rezygnacji nie przyjął.

W Tomaszowie, obok pracy duszpasterskiej, z równą energią przystąpił do rozwijania działalności gospodarczo – inwestycyjnej. Wrodzone cechy (spokój, takt i skromność, a także wielka życzliwość względem innych) pomagały dziekanowi Wrzołkowi w znalezieniu zrozumienia i społecznego wsparcia ze strony wiernych np. przy budowie kościołów, kaplic, czy plebani.

Lokalne władze z całą atencją odnosiły się do ks. Wrzołka i jego działań. To dzięki dziekanowi Wrzołkowi w 1978 r. w Tomaszowie przy ul Lwowskiej, obok kościoła p.w. NSPJ wybudowano okazały i pięknie prezentujący się dom parafialny, dzięki czemu uporządkowano fragment miasta i zlikwidowano istniejący w tym miejscu postój furmanek i samochodów.

Z inicjatywy ks. dziekana Wrzołka – w maju 1986 r. rozpoczęto budowę nowego kościoła p.w. Świętego Józefa przy ul. J. I. Paderewskiego na oś. „Szkoci Dół”, który został przekazany wiernym w 1990 r.

Ks. dziekan Wrzołek był też inicjatorem budowy kilku małych kościołów (kaplic) we wsiach otaczających Tomaszów np. w Łaszczówce, Jezierni, Majdanie, Pasiekach, Szarowoli i Ulowie – wzniesionych społecznym wysiłkiem wiernych, którzy do dziś wspominają lata budowy.

Ks. dziekan Stefan Wrzołek zmarł dnia 20.VI.1987 r. Uroczystościom pogrzebowym w koncelebrze kilkunastu dziekanów i kilkudziesięciu księży – przewodniczył ks. bp Jan Śrutwa.

Pochowany został na „starym” cmentarzu w Tomaszowie. Na granitowej płycie nagrobnej widnieje napis: „Gorliwemu Kapłanowi – księża i wdzięczni parafianie tomaszowscy.”

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Strażacy tomaszowscy uczestniczyli w gaszeniu niejednego pożaru lecz są zdarzenia, które na zawsze zapadły w ich pamięci.

Późnym wieczorem 7 października 1968 roku druhowie Mieczysław Mruk i Aleksander Wójtowicz pełnili dyżur w strażnicy. Jak wspominali - mieli przeczucie, że coś się wydarzy.

Ten niepokój powodował, że nie poszli spać. Gdy zadzwonił telefon alarmowy w słuchawce usłyszeli rozpaczliwy głos P. Bolesława Stadnickiego „Kościół się pali” (modrzewiowy kościół z XVII wieku, przyp. Autorów). Reakcja strażaków była natychmiastowa; w samochód i pod kościół.

Pomimo towarzyszącym tej sytuacji emocjom i nerwom strażacy w pełnym pędzie przejechali przez bramę kościoła. Widok, który ujrzeli był przerażający. Ogień na szerokości 4 metrów piął się do góry po drewnianej ścianie kościoła. Pomimo późnej pory wszystko było widać jak w dzień.

Strażacy szybko przystąpili do działania. Po sprawieniu drabiny podawali wodę na samą górę płomieni, tak, że spływająca woda szybko tłumiła ogień, który jeszcze przed chwilą sięgał dachu.

W gaszeniu ognia czynny udział brali : ksiądz Dziekan Wrzołek, ksiądz Wojtowicz, siostra zakonna i pan Bolesław Stadnicki. Pożar został szczęśliwie ugaszony niemal w ostatniej chwili, nim ogień zdążył przepalić drewniane brusy, a wtedy dla kościoła nie byłoby ratunku.

Nikt nie miał też wątpliwości, że przyczyną pożaru było umyślne podpalenie. Po zakończonej akcji strażacy ze zdumieniem stwierdzili, że samochód nie mieści się w bramie i nie mogą w żaden sposób wyjechać!!!

Po kilku nieudanych próbach w końcu przeciśnięto samochód przez bramę, ale przy wyjeździe połamano błotniki i drabinki boczne samochodu. Te przeżycia umocniły strażaków w przekonaniu, że w swojej służbie mogą liczyć na opiekę Opatrzności Bożej.

admin

Nawiedzenie Kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej

Dzieje Nawiedzenia Kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej